PASCAL
Is ook maar iets onmogelijk?
Toen Maria nog alleen was, nou ja, verloofd wel, maar toch nog alleen, kreeg ze heel hoog bezoek. Het eenvoudige meisje uit het onaanzienlijke dorpje Nazareth in de geminachte landstreek Galilea schrok bij de lichtende verschijning! (Lucas 1: 26-38)
De engel Gabriël kwam haar huis binnen. Dat moet hélemaal gevuld zijn geweest met de aanwezigheid van de Allerhoogste. Niet voor te stellen! Maar geen paniek… Ze krijgt meteen te horen dat ze begenadigd is. Ze zal zwanger worden, een zoon baren, die moet Jezus worden genoemd…
Hier ligt een prachtige parallel met het verhaal van Abraham die drie mannen ontvangt, die kwamen van Godswege… Weet u het nog, in de hitte, bij Mamre, de mannen krijgen een plaats in de schaduw van een boom (Genesis 18: 1-15).
Terwijl Sarah een maaltijd aan het koken is -Abraham heeft zijn beste kalf uitgezocht- vertellen de mannen dat ze een jaar later zullen terugkomen en dat Sarah een zoon zal hebben, de van Godswege beloofde zoon. Sarah is oud, ze lacht in zichzelf: ‘ik nog zwanger, ik ben immers verwelkt en mijn man is ook oud’… . De Heer is verontwaardigd: ‘Is ook maar iets voor God onmogelijk?’ (Genesis 18:14). Haar ongeloof zal haar nog achtervolgen; haar zoon zal Izaäk heten, dat betekent: hij die lacht… Bij het noemen van zijn naam zal ze steeds herinnerd worden aan dat pijnlijk moment. Let wel! Wees niet te hard voor Sarah, het gaat hier natuurlijk over ongelofelijke dingen.
Maar Maria gelooft het. Ze gelooft dat het mogelijk is dat God, de grote, Allerhoogste, heilige, onnoembare God, in onze wereld binnenkomt, zelfs in haar lichaam binnenkomt, in haar schoot mens zou worden.
Ze gelooft het, maar ze wil wel weten hoe het zal gaan, want… ‘ik heb geen gemeenschap met een man gehad’. Ter vergelijking: Sarah vroeg zich niet af hoe het zou gebeuren, ze geloofde het niet…
Tja hoe? Hoe zal het gebeuren? We kunnen natuurlijk de geloofsbelijdenis citeren: ‘Ontvangen van de heilige Geest’… Ik moet u niet vertellen dat hierover doorheen de geschiedenis veel is gediscussieerd…
In de Bijbeltekst staat in elk geval: de heilige Geest. Maria staat open voor de Geest van God, ze vertrouwt God op zijn Woord. De kracht van de Allerhoogste, staat er verder, zal je als een schaduw bedekken.
Maria zal de unieke aanwezigheid van God ervaren, de krachtige aanwezigheid van de Schepper van alle leven, de leven-brengende Geest zal met haar zijn. En zij zal vruchtbaar worden en een zoon baren.
Het is duidelijk dat Lucas ons in dit verhaal wil overtuigen van de waarheid, van het waargebeurde. Hij schrijft: ‘Luister, ook je familielid Elisabet is zwanger van een zoon, ondanks haar hoge leeftijd. Ze is nu, ook al hield men haar voor onvruchtbaar, in de zesde maand van haar zwangerschap. Voor God is niets onmogelijk’. Dezelfde woorden die we in het verhaal van Abraham en Sarah tegenkomen!
Lucas sprak Grieks en was arts, hij was niet de meest naïeve mens van de oudheid! En toch… voor ons, Westerse rationele mensen, is dit een vreemd verhaal. Maar dat hoeft ons niet te ontmoedigen: geloven is op zich ook niet vanzelfsprekend. Denk aan de twijfels bij Abraham en Sarah. Maar het is mooi en bijzonder. Het is prachtig, dat we ons in het leven mogen laten inspireren door Gods Geest en Gods Woord. Het geloof in een God en Vader die zich om ons bekommert, die niet onverschillig staat tegenover ons leven. De Heer kwam naar ons toe. Hij wil ons meenemen, ons dragen waar nodig, ons voorgaan om te bouwen aan Gods huis, en bij de eindmeet zijn Koninkrijk binnengaan. Zoals Hij met Kerst bij ons is gekomen, zo mogen wij aan het einde bij Hem komen!
Hoe? Vragen wij ons af… Hoe moet dat allemaal? Het antwoord aan Maria was niet zeer gedetailleerd. Maar Gods belofte, zijn Woord was voor Maria voldoende om te zeggen: ‘laat het maar gebeuren, de Heer zal ik dienen’.
Van harte gezegende Advent en Kerst en een voorspoedig nieuw jaar 2023, uw voorganger Pascal
