Sandra
De lege tafel
Een uitnodiging gemist.
Er was eens een man die een prachtig tuinfeest organiseerde. Hij zette lange tafels neer in de bloementuin. Alles was perfect: linnen kleden, kaarsen, bloemen en het mooiste servies. Hij stuurde uitnodigingen naar al zijn vrienden en familie. Ze zouden samen genieten van heerlijk eten en een avond vol rust. De voorbereidingen deelde hij al met foto’s.
De avond kwam. Hij stond uren in de keuken, zette de tafels vol eten en schonk de beste wijn in. Alles was klaar.
Maar niemand kwam.
Hij stuurde een herinnering via WhatsApp. En toen kwamen de reacties:
“Sorry, ik werk nog even door. Ik red het niet meer. Volgende keer!”.
“Ik kom net van mijn werk en moet zo de Bijbelstudie leiden. Kan ik snel iets meenemen? Het ziet er lekker uit!”.
“Wow, wat prachtig! Mag ik snel wat foto’s maken voor op Insta? Ik blijf niet eten, maar het ziet er fantastisch uit! “.
En de laatste app: “Oeps, ik was het vergeten. Had een serie op Netflix, écht een aanrader! Hoe was de avond?.
We willen erbij zijn, maar er is nog altijd iets wat ‘nu’ af moet. Even snel tijd voor God, tussen onze eigen plannen door. Zoveel haast dat we Hem nauwelijks ontmoeten. We posten over Hem, maken er iets moois van voor anderen, maar vergeten zelf te blijven, te genieten, te rusten. We kiezen voor comfort, afleiding en entertainment. Het voelt goed, maar we missen waar het echt om draait.
De tafel bleef leeg. De gasten kenden de gastheer goed, ze wisten wat hij gaf. Maar toch hield iets hen tegen. Ze kozen voor ‘druk’. Ze kozen voor ‘later’.
En ze misten…alles.
Is er iets wat jou tegenhoudt? We weten dat er plek is aan Zijn tafel. Hij wacht op ons, elke dag. Kom!